Gedaan met laden. U bevindt zich op: Multi/hyperspectrale sensoren Remote sensing technieken

Multi/hyperspectrale sensoren

Voor cartografische en fotogrammetrische toepassingen worden tegenwoordig doorgaans digitale multi- of hyperspectrale camera’s ingezet die vast of los gemonteerd worden op een air born platform.

Eén enkele vlucht met een digitale multispectrale camera levert kleurenbeelden (rood, groen en blauw), nabij-infrarood (NIR) beelden en panchromatische (PAN) beelden. Het infrarode kanaal biedt de mogelijkheid om vegetatiepixels te onderscheiden van niet vegetatiepixels door de hoge reflectantie van groene vegetatie in het NIR gebied.

Hyperspectrale sensoren kunnen in tegenstelling tot multispectrale sensoren kleine verschillen, in de grootteorde van enkele nanometer, in spectrale signatuur registreren. Deze hoge spectrale resolutie maakt dat voor elke beeldpixel een nagenoeg continu reflectantiespectrum bekomen wordt. Hierdoor is de sensor zeer geschikt om heel gedetailleerde en accurate spectrale informatie van het aardoppervlak te bekomen.

Hyperspectrale beelden vinden een belangrijke toepassing in de geologie (mineraalidentificatie), pedologie (erosie gevoeligheid), sedimenttransport, precisielandbouw, vegetatiemonitoring (gezondheidstoestand, soortidentificatie) en beheer van waterkwaliteit. Een voorbeeld van een hyperspectrale vliegtuigscanner is de APEX sensor die VITO in opdracht van de Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA) ontwikkelt als calibratie- en validatie-instrument voor een toekomstig hyperspectraal instrument voor satellieten.

Ook de resolutie waarop digitale luchtopnamen kunnen worden genomen, is sterk geëvolueerd. Waar vroeger de kleinste eenheid op de grond bij digitale opnamen beperkt was tot om en bij 1m², zijn nu ruimtelijke resoluties tot 0.25 en zelfs 0.06 m² (middenschalige en grootschalige opnamen) al heel gewoon.

De digitale opname en de hoogwaardige GPS/IMU apparatuur aan boord van de vliegtuigen maken een geautomatiseerde verwerking van ruwe digitale beelden tot orthofoto’s en zelfs, mits de nodige overlap, digitale oppervlakte modellen (Digital Surface Model – DSM) en (semi) true-orthofoto’s mogelijk.