• Toepassingsgebied: mandatarissen in een openbare of private instelling
• Inwerkingtreding: 1 januari 2014

Historiek van de regeling

Sinds 1 september 2005 zijn "publieke" mandatarissen die een mandaat uitoefenen in een openbare of private instelling, als vertegenwoordiger van of uit hoofde van zijn functie bij de overheid, een openbare instelling of de sociale partners niet verzekeringsplichtig als zelfstandige voor dit mandaat.

Zij moeten zich dus niet aansluiten bij een sociaal verzekeringsfonds voor zelfstandigen. Wel moet de openbare of private instelling waarin het mandaat wordt uitgeoefend zich sinds 1 september 2005 zelf aansluiten bij de RSVZ en jaarlijks een bijdrage betalen op alle beloningen die gedurende het voorgaande jaar een de publieke mandatarissen werden toegekend (20% van het brutobedrag), met een vrijstelling voor de eerste schijf van 200 euro (indexeerbaar) per publiek mandaat.

Het RSVZ maakte tot nu toe een onderscheid tussen mandatarissen met een beslissende stem en mandatarissen met een raadgevende stem. Wie slechts een raadgevende stem had viel niet onder de uitzonderingsregeling, en was dus wel verzekeringsplichtig als zelfstandige.

Inhoud van deze wet

Deze wet maakt een einde aan bovenvermeld onderscheid. De wetgever is van oordeel dat alle vertegenwoordigende mandatarissen onder de uitzonderingsregel vallen, ongeacht of zij een beslissende dan wel slechts een raadgevende stem hebben.

Deze wet bepaalt dus dat volgende personen niet onderworpen zijn aan de sociale zekerheid der zelfstandigen (en zich dus niet moeten aansluiten bij een sociaal verzekeringsfonds (= definitie van publieke mandataris): alle personen die belast zijn met een mandaat in een openbare of private instelling, of die met raadgevende stem lid zijn van een bestuursorgaan van een openbare of private instelling:

• hetzij uit hoofde van hun functie die zij uitoefenen bij een administratie van het Rijk, een gemeenschap, een gewest, een provincie, een gemeente of een openbare instelling;
• hetzij als vertegenwoordiger van een werknemers-, werkgevers- of zelfstandigenorganisatie;
• hetzij als vertegenwoordiger van het Rijk, een gemeenschap, een gewest, een provincie, een gemeente of een openbare instelling.

Om niet onderworpen te zijn aan de sociale zekerheid der zelfstandigen moet de mandataris kunnen aantonen dat er een verband bestaat tussen het mandaat enerzijds en de uitgeoefende functie of vertegenwoordiging anderzijds.

Het bewijs moet komen van de instantie die de betrokkenen heeft afgevaardigd. Het bewijs kan dus niet geleverd worden door de openbare of private instelling waarin het mandaat wordt uitgeoefend.

Deze regeling is dus van toepassing op de entiteiten met een Raad van Bestuur. Tot hiertoe gold dit enkel voor de leden van de Raad van Bestuur (beslissende stem). Vanaf 1 januari 2014 ook voor de regeringscommissarissen. Het betreft dus het  opnemen van de regeringscommissarissen vanaf 1 januari 2014 in de aangifte aan de RSVZ.

naar boven