Er is geen gemeente in Vlaanderen zonder frituur. Frietkoten bepalen mee het straatbeeld van onze dorpen en steden. De frietkotcultuur is erkend als immaterieel erfgoed. Daarom wil de Vlaamse minister van Onroerend Erfgoed de meest authentieke frituren beschermen.

“De Vlaming is verknocht aan zijn frituur. Hoeveel gezinnen hebben er niet een vaste weekdag waarop ze frietjes halen bij de frituur? Het is een levende traditie in Vlaanderen”, aldus de minister. “Toch lezen we regelmatig in de media dat er weer een frietkot verdwijnt. Ik vind het dan ook logisch dat we naast kerken en kastelen ook enkele van de meest typische frituren beschermen.”

Volgens frituristenfederatie Navefri zouden er van de ruim 4500 frituren in ons land een kleine duizend losstaande frietkoten zijn. Maar dat worden er steeds minder. Elke gemeente heeft wel een frietkot dat moest wijken voor de heraanleg van een plein of dat om een andere reden is verdwenen. Hoog tijd om enkele typische frituren voor de toekomst te bewaren.

In een eerste ronde vroegen we de lokale besturen om frituren te signaleren die in aanmerking komen. In tweede fase willen we nu iedereen de kans geven om mogelijke kandidaten naar voren te schuiven.

Wat zoeken we?
Zowel een losstaande frietbarak als een frituur in een gebouw komt in aanmerking. De historische frituur moet enige traditie hebben en al uitgebaat zijn sinds 1985 of vroeger. We houden rekening met het uitzicht, de historische achtergrond van de locatie en het verhaal dat erachter zit. We selecteren alleen de echte pareltjes om een mooie staalkaart samen te stellen voor de volgende generaties. Het is belangrijk dat frituristen geen hinder ondervinden van de bescherming en gewoon kunnen doorgaan met het bakken van heerlijke frieten.

Praktisch: hoe ga je aan de slag?
Je voorstel is welkom tot en met 11 juli 2023 via dit e-mailadres. Bezorg ons de basisgegevens: de naam, de locatie, de contactgegevens van de uitbater, een foto, hoelang het frietkot al op die locatie staat en hoe oud het ongeveer is.